1 op 20 kinderen krijgt dubbele naam


“Op uitdrukkelijke vraag van Europa werd de naamwetgeving in ons land gemoderniseerd. We werden meermaals op de vingers getikt, omdat onze wet voorschreef dat kinderen van getrouwde of samenwonende partners automatisch de familienaam van de vader krijgen. Dat was in strijd met de aanbevelingen van de Raad van Europa (1978) om gelijkheid tussen man en vrouw te garanderen als het gaat over de mogelijkheid voor de moeder om haar naam aan het kind over te dragen”, zegt Sabien.

 

“Vandaag bewijzen de cijfers dat toch heel wat koppels gebruik maken van de nieuwe wetgeving. Het was ook de bedoeling om ouders de vrije keuze te bieden. De minister gaf in zijn antwoord ook aan dat uit een eerste, snelle bevraging van de ambtenaren van de burgerlijke stand blijkt dat de toepassing van de wet in de praktijk geen problemen oplevert en dat er weinig onenigheid naar buiten komt. Ouders gaan blijkbaar wel degelijk zeer bewust en zorgvuldig om met keuzerecht, en dat is een goede zaak.” 

 

Op 14 januari 2016 kwam er een arrest van het Grondwettelijk Hof, dat de bepaling vernietigde die erin voorziet dat, in geval van onenigheid tussen de ouders, of bij afwezigheid van keuze, de naam van de vader aan het kind wordt toegekend. Er werd gesteld dat een vetorecht voor de vader een discriminatie van de moeder inhoudt. Het Hof handhaaft de gevolgen van deze vernietigde bepaling tot 31 december 2016.

De minister herhaalde in de commissie zijn voornemen om met een oplossing te komen.