Claudine Curran, Voorzitster van Open Vld Vrouwen, aan het woord n.a.v. Internationale Vrouwendag
Vergeef me als ik me dan ook niet geroepen voel om net op die dag op de barricaden te gaan staan. Op 8 maart vind ik het veel waardevoller stil te staan bij wat wij, onze vrouwelijke politica, dag in dag uit doen op gebied van ‘Gelijke kansen'. Onze dames leveren dan ook puik werk en verliezen de ‘vrouwelijke thema's' nooit uit het oog, niet die ene dag, maar elke werkdag. Dat verdient wel aandacht!
Voor vrouwen is vrede belangrijker dan ooit tevoren. Vandaag worden oorlogen midden de burgerbevolking uitgevochten en vallen de meeste slachtoffers onder de ongewapende burgers, heel vaak vrouwen en kinderen. Geweldpleging op vrouwen is een oorlogsmiddel geworden en kinderen worden ingelijfd als soldaten. Daarom werkt Annemie Neyts (EU MEP) onverdroten verder in het Europees Parlement, voor vrede.
Ook wat gebeurt in ontwikkelingslanden kunnen we niet zomaar naast ons neerleggen want door de migratiestromen worden wij onvermijdelijk geconfronteerd met hun cultuur. Wat vinden we bijvoorbeeld van ‘genitale verminking'? Een onderwerp dat taboe blijft! Deze barbaarse verminking brengt niet alleen de levens van miljoenen meisjes in gevaar maar ontneemt hen ook voor altijd de kans op genot en hun ontplooiing als vrouw wordt onmogelijk gemaakt. Hilde Vautmans (fractievoorzitter) blijft zich inzetten om dit voorgoed uit de wereld te helpen.
Exact één week voor de Internationale Vrouwendag verschenen in de pers de resultaten van een onderzoek van de Koning Boudewijnstichting over armoede in België. De cijfers waren ronduit hallucinant. In het Europese jaar van de Armoede moeten meer dan één op de vijf vrouwen vechten om op het einde van de maand alle rekeningen te kunnen betalen. De armoede bij alleenstaande moeders wordt dan ook een steeds groter probleem in onze maatschappij.De situatie heeft spijtig genoeg niet alleen een impact op het welzijn van de moeders,maar ook op de kinderen en hun functioneren op school. Marleen Vanderpoorten (Vlaams volksvertegenwoordiger) vindt dat de opdracht van de leraars vandaag dan ook veel groter is dan enkel onderricht geven.Ze moeten ervoor zorgen dat kansarme kinderen de wapens in handen krijgen om te slagen in onze moderne maatschappij zodat deze kinderen niet terechtkomen in de negatieve spiraal van generatiearmoede. In een welvarend Vlaanderen kan en mag men dit niet aanvaarden.
Ook An Brusseel (Vlaams Volksvertegenwoordiger) vindt het absoluut onontbeerlijk om armoede bij de oorzaak aan te pakken. Het is heel belangrijk dat vrouwen gedurende heel hun loopbaan terdege geïnformeerd worden over de financiële consequenties van het nemen van themaverloven, loopbaanonderbrekingen en van het kiezen voor deeltijds werk. Spijtig genoeg zitten veel vrouwen immers nog altijd vastgeroest in een rollenpatroon. Wanneer ze geconfronteerd worden met een echtscheiding of met pensioen gaan, merken ze pas dat ze een zware financiële achterstand hebben."
Vrouwen moeten zelf opkomen voor hun pensioenrechten, dat alleen kan helpen volgens Maggie De Block. Dagelijks moeten we zorgen voor meer informatie en hen bewust maken van hun individuele rechten.
Hoe vaak zijn vrouwen ook niet het slachtoffer van interfamiliaal geweld, gaande van fysiek geweld tot sexueel misbruik en psychische terreur? Driekwart van de dossiers worden geseponeerd, dit voor diverse redenen. Volgens Sabien Lahaye-Battheu (federaal kamerlid) is de weg nog lang om het zogenaamde zero tolerance beleid,van kracht sinds 2006, effectief toe te passen, laat staan een tandje toe te steken. Ze werkt onverdroten verder aan deze problematiek.
Het er gaat er niet altijd gewelddadig aan toe. Soms gaat het alleen maar om een breuk, een echtscheiding. Wat als meneer een bedrijf heeft opgestart op zijn naam. De ‘sterke vrouw achter de succesvolle zakenman' heeft ervoor gezorgd dat hij zich volledig op zijn job kan concentreren. Naast de drie modellen voorzien voor het huwelijksvermogen heeft Open Vld Senator en justitiespecialiste Martine Taelman een wel zeer vrouwvriendelijk wetsvoorstel klaar: de voordelen van het contract met scheiding van goederen enerzijds maar dat ook aanvult. Alles wat tijdens het huwelijk samen vergaard is wordt dan gedeeld. Als je samen voor een bepaalde taakverdeling in het gezin kiest, mag één van de partners daar later niet het slachtoffer van worden.
Het is trouwens onvoorstelbaar hoe vrouwen zelf hun kansen beperken en terugschroeven zo stelt Fientje Moerman (Vlaams Volksvertegenwoordig). Ze studeren veel beter dan mannen, maar weigeren dat te verzilveren. Ze verdienen bijna een kwart minder dan mannen, kiezen voor beroepen die slecht betalen of kiezen voor onbetaalde arbeid.Ze zijn bang om opslag te vragen, stellen zich niet of te weinig kandidaat in partij of vakbond en stoten niet door in het bedrijfsleven. Een groot deel is discrimatie,ja. Maar een deel is ook te wijten aan hun gebrek aan moed en visie.
Zo het grote woord is eruit:discriminatie!
Als lid van het adviescomité Gelijke Kansen gaat de aandacht van Senator Ann Somers vooral uit naar alle vrouwen. Gezien hun verhoogde risico op armoede bestaat terecht de prioritaire vraag naar bijkomende initiatieven voor alleenstaande vrouwen. Als holibimeter drukt ze haar bijzondere bekommernis uit voor jonge lesbische en biseksuele meisjes. Ze vormen een risicogroep, nagenoeg 1 op 6 heeft minstens één zelfmoordpoging achter de rug.
Trouwens, hoeveel vrouwen botsen vroeg of laat, om velerlei redenen niet tegen een glazen plafond. Niet noodzakelijk omwille van hun bekwaamheden of karaktertrekken. Als ze niet voldoen aan de ‘norm' moeten ze extra hard hun best doen om te overtuigen van hun kunnen. Volgens Els Ampe (Brussels Parlement) is de strijd voor een vrouwvriendelijke maatschappij meer dan alleen een strijd voor vrouwen. Het is een strijd voor het openen van je geest, het afwerpen van vooroordelen tegenover mensen die anders zijn dan je ‘normaal' gewoon bent. Gewoonte is geen norm, maar een statistisch gegeven. De vrouwenbeweging is een beweging die ijvert voor de keuzevrijheid van het individu.
Wat we wel als normaal bestempelen is als beide partners werken, de doorsnee hardwerkende gezinnen. Maar wat als papa en mama hun baan willen combineren met kindjes, maar stoten op ellenlange wachtlijsten voor kinderopvang, dit omdat men in Vlaanderen er liever voor kiezst om de bevriende zuilen nog wat extra te subsidiëren in plaats van resoluut te gaan voor een creatieve aanpak en sociaal ondernemerschap? Hetzelfde in de ouderenzorg. Ook daar moeten mensen het nog steeds afleggen tegen verstarde structuren. Vera Van der Borght (Vlaams Volksvertegenwoordiger) vindt dat onrechtvaardig. Dit drijft haar, als vrouw, als liberaal politica.
Ook bij de jongste vrouwelijke senator Nele Lijnen blijft het streven naar een vlotte work-life balance bovenaan haar to-do lijst. Haar politieke actiepunten situeren zich dan ook voor een groot deel rond de balans tussen werk en privé, het streven naar een vlotte work-life balance. Niet alleen omdat gezinnen hier beter van worden, maar ook omdat bedrijven gebaat zijn bij een uitgebalanceerd leven van hun werknemers. Door in haar wetgevend werk in te zetten op flexibele,kwalitatieve en betaalbare kinderopvang, een verhoging van het fiscaal aftrekbaar bedrag voor kinderopvang en de uitbreiding van de dienstencheques hoop ze voor een groot deel aan dat knelpunt tegemoet te komen.
Werk en gezin zijn nauw verbonden met onze leefomgeving in haar allerbreedste zin.Het ligt Gwenny De Vroe (Vlaams Volksvertegenwoordiger) als kersverse gangmaker in de commissie Leefmilieu en Ruimtelijke Ordening en als schepen van milieu in haar gemeente nauw aan het hart. De zorg om ons milieu is de zorg voor de toekomst van onze kinderen.
De toekomst van onze kinderen? Die begint ontegensprekelijk bij onderwijs. Het gaat in de eerste plaats over het verhogen van kansen en ontwikkelen van talenten. Als parlementslid in de Commissie Onderwijs ijvert Irina De Knop voor de liberale accenten: naast het leeraanbod in de klassieke zin van kennisoverdracht, moeten onze kinderen kunnen proeven van sportdisciplines en een ruim cultureel en muziekaal aanbod.
Daarnaast zijn een gezonde levensstijl, goede voeding en genoeg bewegen de wapens bij uitstek tegen de sluipmoordenaars van de toekomst. Zo noemt Katia della Faille (Vlaams Volksvertegenwoordiger) de ziektes die ons bedreigen, bijvoorbeeld kanker, diabetes, obesitas en stress. Ze zijn deels te bekampen en te voorkomen door preventie en voorlichting. Ecologie, zorg dragen voor onze aarde en de natuurlijke bronnen zijn een manier om gezond om te gaan met ons lichaam. Wat goed is voor de planeet is uiteraard ook goed voor lichaam en geest.
Een voorstel tot promotie van de gepersonaliseerde geneeskunde is van de hand van Yolande Avontroodt. Deze discipline vindt zijn oorsprong in de vaststelling dat patienten met dezelfde diagnose op een verschillende manier reageren op dezelfde behandeling. Wanneer we meer rekening gaan houden met de individuele karakteristieken van de patienten dan kunnen we onze geneesmiddelen op een veel efficienter manier gaan gebruiken.We kunnen in België in dit domein zeker een voortrekkersrol spelen.
Heel wat andere gezondheidsdossiers lagen ook nauw aan het hart van Hilde Dierickx (bestuurslid Open Vld Vrouwen): preventie van melanoma's, oplossing voor het tekort aan zorgverleners, vermindering reclame voor ongezonde voeding, terugbetaling consultaties bij diëtiste voor obesitaspatiënten, stimuleren moderne therapiën in de geneeskunde, bv gebruik navelstrengbloed.
We reizen verder naar een totaal ander thema. Hoe veilig voelen vrouwen zich op straat en specifiek op het openbaar vervoer? Er is nood aan maatregelen voor een globale verbetering van veiligheid en comfort waarbij niet alleen vrouwen maar ook alle gebruikers van het openbaar vervoer baat zullen hebben . Carla Dejonghe (Brussels gewest) verheugd zich dan ook dat verscheidene concrete beleidsaanbevelingen intussenal gerealiseerd werden of zich in de implementatiefase bevinden. Binnenkort ook in Brussel een proefproject rond het systeem ‘entre deux-arrêts'. Dit maakt het voor vrouwen en oudere passagiers mogelijk om 's nachts tussen twee bushaltes, dus dichter bij huis af te stappen. Daarnaast pleit ze ook voor automatische toegangspoortjes in alle (pre)metrostations. Hierdoor worden deze ontoegankelijk voor mensen zonder geldig vervoerbewijs, dus veiliger.
En dat vervoer moet gewoon efficiënter georganiseerd worden. Annick De Ridder (Vlaams volksvertegenwoordiger) werkte in de voorbije jaren rond het beleid van de Vlaamse vervoermaatschappij De Lijn. Er wordt flink geïnvesteerd door Vlaanderen maar het belastingsgeld moet efficiënt besteed worden en bussen moeten daar rijden waar de Vlaming het vraagt. Als lid van de commissie Openbare Werken en Mobiliteit gaat haar speciale aandacht ook naar het grote Antwerpse mobiliteitsdossier. Door de politieke onenigheid binnen de Vlaamse regering raakt dit dossier maar niet in een volgende fase. De sociale en economische kostprijs die iedere Vlaming hiervoor moet betalen is te groot. De meerderheid moet hierover dringend op korte termijn knopen doorhakken.
Vrouwen waar wij fier op zijn! Niet alleen vandaag, maar iedere dag is hun dag!