Sabien in debat in 'De Zevende Dag'

Herbekijk via volgende link het debat: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/videozone/programmas/dezevendedag

Deze regering, met een liberale minister bevoegd voor de spoorwegen, heeft gekozen voor een koerswijziging, in de zin van: hervormen, hervormen en nog eens hervormen. Dat is noodzakelijk: onze spoorwegen hebben immers een schuld van meer dan 4 miljard euro (de laatste 10 jaar aangegroeid met telkens 200 miljoen euro per jaar). Er wordt een beperktere rol toegekend aan de overheid, namelijk de strateeg die de bakens uitzet. We willen een grotere vrijheid toebedelen aan het bedrijf om een eigen beleid te voeren, zonder politieke inmenging (naar het voorbeeld van Bpost). Ons spoorwegbedrijf mag niet langer een ouderwets ministerie zijn, dat kreunt onder de administratieve lasten. Er moet één rode draad zijn: de klant moet op nummer 1 staan.

Deze hervormingsafspraken moeten worden vastgelegd in het beheerscontract 2016-2020. Wij doen een oproep aan minister Galant om de onderhandelingen over dit contract af te ronden, en met haar voorstel naar de regering te komen. Immers, het ongeduld en de onzekerheid groeit, wat absoluut nefast is in dit delicate dossier.

De trein moet aantrekkelijker worden, en meer klanten tevreden maken. De tevredenheidsgraad is bedroevend laag, met een percentage tussen de 50 en 60%. Hoe kunnen we die opkrikken?

Alle elementen in het “treinreisverhaal”, dat begint bij de reiziger thuis en eindigt op de bestemming, zijn daarbij belangrijk.

De reiziger moet eerst vlot in het station geraken (parkings voor auto’s en fietsen, reserveringstermijn voor andersvaliden, enz.).

Daarna moet hij/zij aan een ticket geraken, ofwel aan het loket, ofwel aan de automaat, ofwel in het treinpunt.

Met zijn bagage moet hij vlot de trein op geraken (hoogte perrons, enz.).

Op de trein moet er verder gebeld en gewerkt kunnen worden, de trein moet stipt zijn, enz.

De tevredenheidsgraad wordt ook voor een groot deel naar beneden gehaald door de vele stakingen die ons spoorwegbedrijf teisteren. De trein is altijd een beetje reizen, maar in ons land spijtig genoeg ook altijd een beetje staken. Jo Cornu, CEO van de NMBS, gaf de volgende tekenende vergelijking voor 2014: stakingen kostten het bedrijf 10 miljoen euro, wat correspondeert met het gemiddeld loon van 160 NMBS-werknemers gedurende 1 jaar.

Wat betaalt de reiziger voor het treinticket?

Op vandaag kennen we in ons land vaste tarieven, die de laatste jaren slechts met 6% verhoogd zijn. Daarnaast zijn er wel 200 bladzijden aparte tarieven, uitzonderingsregimes, enz. Onze tarieven zijn de laagste in West-Europa. Enkele jaren geleden was er de oproep van de OESO om flexibele tarieven in te voeren, teneinde de instroom van de reizigers beter te spreiden. Het is deze tariefvrijheid die vandaag door het bedrijf wordt gevraagd, om een dynamiek te kunnen steken in de prijzen. Dynamiek betekent niet eenzijdig verhogen, maar wel andere prijzen in spits- en daluren. Voor Open Vld is het simpel: die tariefvrijheid moet aan het bedrijf worden gegeven, mits er aan eventuele prijsverhogingen een voorafgaande kwaliteitsstijging wordt gekoppeld en mits bescherming van de werk- en schoolabonnementen.