Politierechters stuurden vorig jaar bijna 3.000 zware verkeersovertreders op cursus: veel meer toegepast in Wallonië dan in Vlaanderen

 

“Er zijn ook spectaculaire verschillen tussen de gerechtelijke arrondissementen: van 245 keer in Marche-en-Famenne, 241 keer in Dinant en 208 keer in Luik tot slechts 19 keer in Brugge, 20 keer in Ieper en 26 keer in Gent.”

 

De overtreders moeten de cursus binnen het jaar hebben afgerond. De looptijd van een dossier is in het noorden en het zuiden van het land vergelijkbaar. In Vlaanderen is de wachttijd voor een algemene cursus 107 dagen (Wallonië: 83), voor alcohol 89 (Wallonië: 82) en drugs 68 (Wallonië: 79).

 

"Sta even stil bij snelheid"

 

Naast de verschillende sensibilisatiecursussen Driver Improvement bestaat er binnen enkele gerechtelijke arrondissementen (Leuven, Mechelen, Bergen en Doornik) ook de module ‘Sta even stil bij snelheid’, die alleen door het parket kan worden opgelegd. Die module wordt gevolgd vóór het verschijnen voor de rechtbank. De rechter kan in zijn straf rekening houden met het volgen van de cursus. Ook die module wordt jaar na jaar méér toegepast. Hier is het gerechtelijk arrondissement Leuven koploper. 

 

	2012	2013	2014
Leuven	96	153	173
Mechelen	112	177	139
Bergen	72	70	84
Doornik	84	76	87
Totaal	364	476	483

 

Overtreders laten opdraaien voor kosten alternatieve maatregel

 

“De echte doelstelling van de handhavingsbeleid inzake verkeersveiligheid is bestuurders aan te moedigen tot een gedrag waarbij het verkeersongevallenrisico wordt verminderd. De alternatieve maatregelen maken ontegensprekelijk deel uit van de instrumenten die een gedragsverandering toelaten en het is vanzelfsprekend dat ik daar gunstig tegenover sta”, geeft Bellot nog mee in zijn antwoord.

 

Sabien: “De minister stelde in zijn antwoord ook dat de kosten door de overtreders zelf moeten worden gedragen. Zij moeten immers zelf de verantwoordelijkheid voor hun daden nemen. En dat klopt! Zijn voorgangster, Jacqueline Galant, deed op 15 december 2015 naar aanleiding van de Staten-Generaal van de verkeersveiligheid een gelijkaardige oproep: overtreders een gedeeltelijke of volledige bijdrage vragen voor de kosten van alternatieve straffen. Het is dan ook de hoogste tijd dat dit realiteit wordt.”   

 

Zijn voorgangster stelde eind vorig jaar ook voor om de cursussen uit te breiden naar andere inbreuken (bijvoorbeeld bellen achter het stuur) of om ze als alternatief te voorzien voor de onmiddellijke inningen bij kleine verkeersovertredingen, die niet door politierechters worden behandeld.

 

“Mijn inziens is een uitbreiding alleen mogelijk als eerst is geregeld dat de overtreders ook effectief zélf opdraaien voor de kosten. Want nu draait de overheid twee keer op: niet alleen voor de organisatie van de cursus, maar ook inkomstenverlies door gebrek aan geïnde boete, die wegvalt door het volgen van de cursus”, besluit Sabien.