Open Vld en N-VA dringen bij Justitieminister Geens (CD&V) aan op oplossing voor drugshulpverlening in gevangenissen


Het contract met de FOD Justitie liep vijf jaar, tot eind februari 2016. Justitie wil het project graag verlengen, maar mag niet door een negatieve evaluatie van een inspecteur van Financiën. Die vindt dat het organiseren van de CAP's een Vlaamse bevoegdheid is.

Minister Geens: " Eerdere pogingen tot tijdelijke verlenging van deze contracten kenden een negatief advies van de Inspectie van Financiën, waartegen ik beroep heb aangetekend bij de minister van Begroting. Op 6 september ontving ik de negatieve beslissing van de minister van Begroting, die wordt gemotiveerd door twijfels over de bevoegdheid van de federale overheid. Het is aangewezen daarover een voorafgaand juridisch advies in te winnen. De Vlaamse administratie heeft een extern juridisch advies ingewonnen bij een onafhankelijk advocatenkantoor, dat echter nog niet is bekrachtigd en vrijgegeven. Er worden ook bezwaren geuit bij de toepassing van de wetgeving inzake overheidsopdrachten, waarbij de voorgestelde vereenvoudigde onderhandelingsprocedure met bekendmaking de financiële drempel zou overschrijden en onverenigbaar is met de feitelijke monopoliesituatie van de Vlaamse Vereniging van Behandelingscentra Verslaafdenzorg. Tot slot worden er ook nog budgettaire bezwaren opgeworpen, gelet op de niet-toekenning van de bij de begrotingscontrole 2016 gevraagde middelen voor de CAP."

Sophie De Wit (N-VA): "De CAP's leverden ontzettend nuttig werk in de gevangenissen. Sinds hun start in 2011 hebben ze al meer dan 6.000 hulpaanvragen gekregen. Dat de CAP's nu noodgedwongen moeten stoppen en het bekwame personeel zijn ontslagbrief krijgt valt te betreuren. Ik twijfel er niet aan dat de federale regering en Vlaamse regering de koppen bij elkaar zullen steken om alsnog een gepaste oplossing te vinden, niet alleen voor de gedetineerden die aan hun drugsverslaving willen werken, maar ook voor het personeel dat op straat staat. Helaas is dit alles het gevolg van onduidelijke bevoegdheden. In praktijk is het voor de mensen die dagdagelijks hiermee bezig zijn nog moeilijk bij te houden wie nu voor wat bevoegd is. De ingewikkelde bevoegdheidsverdeling leidt nu tot problemen in de praktijk en de ontmanteling van een dienst waar iedereen over tevreden was. Het probleem doet zich nu niet enkel in Vlaanderen, maar ook in Brussel en Wallonië voor. Ook daar heeft men de drugshulp nu moeten stopzetten. Ik denk dat dit aantoont dat in de toekomst een gepaste oplossing nodig is. In een volgende staatshervorming zou de volledige strafuitvoering naar Vlaanderen moeten overgeheveld worden. Dat was trouwens reeds het standpunt van gewezen minister De Clerck toen die nog voor Justitie bevoegd was. Dan vermijden we dit soort toestanden. In afwachting hoop ik dat minister Geens spoedig toch een tijdelijke verlenging van de drugshulp kan uitwerken." 

Sabien: "Drugs zijn wijdverspreid in de gevangenis. Een groot deel van de gedetineerden gebruikt drugs. Erger nog, een deel van onze gedetineerden maakt er in de gevangenis kennis mee. Ik betreur dat de discussie over bevoegdheden de oorzaak van het feit dat gedetineerden vandaag geen aanspreekpunt hebben. De splitsing van bevoegdheden leidt niet altijd tot een duidelijkere of eenvoudigere aanpak, is mijn conclusie. Momenteel moeten gedetineerden zich richten tot instellingen extra muros, wanneer ze in hun dossier of voor een procedure een bewijs nodig hebben. Mijn ervaring is dat instellingen extra muros niet over de capaciteit beschikken om ook nog eens aan drughulpverlening in de gevangenissen te doen. Ze hebben al wachtlijsten om personen buiten de gevangenis te helpen. Ik hoop in elk geval dat met het vele gezonde verstand dat binnen onze regeringen aanwezig is, de koppen bij elkaar zullen worden gestoken en dat een oplossing zal worden gevonden."