Wilde stakingen tussen 25 mei en 23 juni 2016 kostten de NMBS al ruim 150.000 euro

"Enkele maanden geleden deelde de minister mij al mee dat de deelnemers aan die stakingen alleen een tuchtsanctie (strenge vermaning) en een premieaftrek van 12,50 euro kregen. Zij kwamen er dus goedkoop vanaf in vergelijking met de belastingbetaler, die uiteindelijk moet opdraaien voor de gerechtskosten", zegt Sabien.  

"Naar aanleiding van de stakingen tussen 25 mei en 3 juni 2016 diende de NMBS, in samenwerking met Infrabel, 44 eenzijdige verzoekschriften in bij de rechtbanken van eerste aanleg in 16 gerechtelijke arrondissementen. Bedoeling was dringende en voorlopige maatregelen te bekomen. Bijna alle rechters hebben een verbod uitgevaardigd om treinen te blokkeren door sabotage, gekoppeld aan dwangsommen. De NMBS heeft dan ook tijdens die dagen op de stations en rangeerplaatsen gerechtsdeurwaarders ingezet", leert Sabien uit het antwoord van minister Bellot.

In 2013, 2014 en 2015 heeft de NMBS geen gerechtelijke procedures ingesteld gelinkt aan werkonderbrekingen. Ook Infrabel deed dat niet ook niet in 2013, maar wel in 2014 (7 eenzijdige verzoekschriften: in 5 gevallen in het gelijk of gedeeltelijk in het gelijk gesteld) en 2015 (65 verzoekschriften: in 57 gevallen in het gelijk gesteld, 7 verzoekschriften werden in eerste aanleg verworpen, maar werden in beroep hervormd in het voordeel van Infrabel): zie tabel voor details.

bezetting van seinhuizen en spoorweginstallaties hard aanpakken + wilde stakers beboeten

Sabien juicht toe dat de spoorwegmaatschappijen bij wilde stakingen onmiddellijk optreden tegen overtreders via eenzijdig verzoekschriften: "Het stakingsrecht is het recht om het werk te staken, niet om anderen het werk te verhinderen en zeker niet om collega's of reizigers in gevaar te brengen. Bepaalde onderdelen van de spoorinfrastructuur moeten als kritiek worden beschouwd. De toegang ertoe kan/mag om veiligheidsredenen uiteraard nooit worden verhinderd." Een hardere aanpak van de bezetting van seinhuizen en spoorweginstallaties was ook één van de voorstellen uit haar resolutie, die de Kamer op 7 juli 2016 goedkeurde.

Maar Sabien vraagt ook een kordate opvolging na de acties. Met een wetsvoorstel wil ze het sociaal akkoord uit 2009 tussen de sociale partners en spoordirectie wettelijk verankeren, zodat wilde stakers kunnen worden beboet. "In april 2014 keurde een wisselmeerderheid van Vlaamse en Franstalige liberalen, CD&V en N-VA al een gelijkaardig wetsvoorstel goed in de bevoegde Senaatscommissie, maar het werd nooit in de plenaire vergadering aangenomen", zegt Sabien.  

"Wilde stakingen zetten de reizigers in de kou. Volgens het akkoord uit 2009, dat wilde stakingen moet tegengaan, dient een staking moet minstens 10 dagen op voorhand te worden aangekondigd, zodat de reiziger zich kan voorbereiden en de dialoog nog een kans krijgt. Dit akkoord wordt helaas niet altijd gerespecteerd. Vandaar mijn wetsvoorstel om een en ander wettelijk te verankeren en de bepalingen uit het akkoord op te nemen in de nieuwe beheerscontracten. Het terugbetalen van premieaftrekken, waartoe de socialistische spoorbond zich deze zomer bereid toonde in een pamflet, strookt duidelijk ook niet met dat akkoord. Het is alvast een goede zaak dat een paar weken geleden werd overeengekomen dat de werkingsmiddelen van de spoorbonden zullen worden herbekeken als dat toch gebeurt."