Vorig jaar kregen 799 gedetineerden in voorlopige hechtenis een enkelband

"Sinds 1 januari 2014 kunnen arrestanten hun voorlopige hechtenis thuis, via elektronisch toezicht uitzitten. Zowel de onderzoeksrechter als de raadkamer en de kamer van inbeschuldigingstelling kunnen een elektronische voorlopige hechtenis toestaan. Na de aanhouding wordt de verdachte naar de gevangenis gebracht, waar hij zijn enkelband krijgt", legt Sabien uit.

Hieronder worden de beschikbare cijfers weergegeven voor 2016, per penitentiaire instelling. Hiervóór werd er immers bij de registratie van elektronisch toezicht geen onderscheid gemaakt naargelang de oorsprong van de modaliteit (voorlopige hechtenis versus strafuitvoeringsmodaliteit). De gevangenissen die niet zijn opgenomen, betreffen strafhuizen (enkel instellingen voor veroordeelden en niet voor voorlopig gehechten).

"Opvallend is dat er in de gevangenis van Antwerpen 207 gedetineerden in voorlopige hechtenis een enkelband kregen, in Brugge en Dendermonde waren dat er 3 respectievelijk 1! Spectaculaire verschillen, wat betekent dat er in de gerechtelijke wereld - van arrondissement tot arrondissement - zeer verschillend gebruik wordt gemaakt van het instrument, dat nochtans een ideaal hulpmiddel is om de overbevolking tegen te gaan", zegt Sabien.

"Voor het toekennen van de elektronische voorlopige hechtenis wordt onder andere nagegaan of de verdachte een vaste verblijfplaats heeft en of de verdachte al dan niet een bedreiging vormt voor de openbare veiligheid. Vanop het terrein wordt gesignaleerd dat onder andere die voorwaarden vaak een belemmering zijn om elektronisch toezicht toe te staan", legt Sabien uit.

"Maar daarmee zijn de grote regionale verschillen nog niet verklaard. Het is ongeloofwaardig dat er in Brugge zóveel meer gedetineerden zijn dan in Antwerpen, die bijvoorbeeld geen vast verblijfplaats hebben of een bedreiging vormen voor de openbare veiligheid."

Minister Geens benadrukte in een antwoord op een eerdere parlementaire vraag van Sabien dat hij de beweegredenen, om al dan niet elektronisch toezicht te verstrekken, niet kent en dat hij de rechterlijke macht ook niet kan aanzetten om de maatregel meer op te leggen.

Sabien begrijpt dat enigszins, maar pleit er toch voor dat er in de gerechtelijke wereld meer uniform van de elektronische voorlopige hechtenis gebruik zou worden gemaakt: "Het helpt niet alleen de overbevolking terug te dringen. Het is goedkoper voor de samenleving, want de gevangeniskost valt weg. De veroordeelde kan ook blijven werken of een job zoeken. Er moeten natuurlijk wel voldoende enkelbanden beschikbaar zijn. Dat laatste is sinds de zesde staatshervorming echter een verantwoordelijkheid van de gemeenschappen.""