Viering 5 jaar Jong VLD Staden. Sabien als gastspreker.


Geachte Voorzitter en Bestuur van Jong VLD,

Geachte Nationaal Voorzitter,

Geachte Provinciaal Voorzitter,

Geachte OCMW- en gemeenteraadsleden,

Geachte Collega uit het Vlaams Parlement,

Beste Liberalen,

 

 

"Je bent jong en je wilt wat": het is niet alleen een slogan die goed bekt, maar ook een slogan die erg realistisch is. Want elke jongere zit vol dromen en ideeën. Deels individuele dromen en ideeën (sport, job, enz.), en deels maatschappijgerichte dromen (sportaccommodatie, fuifbeleid, minder armoede, enz.).

 

Het verschil tussen aan politiek doen en niet aan politiek doen, zit hem in de manier waarop je met die dromen en ideeën omgaat. Ofwel hou je ze voor jezelf en loop je het risico om gefrustreerd te geraken omdat je ze niet kan realiseren, ofwel veruitwendig je ze en probeer je ze via de politiek te realiseren. Via de politiek, en dan nog liefst in de meerderheid, want al te lang in de minderheid creëert ook een zekere frustratie.

 

Dat jullie hier in Staden heel wat jongeren hebben met dromen en ideeën die ze willen realiseren, blijkt niet alleen uit het bestaan van een Jong VLD-afdeling, maar vooral uit het goed functioneren ervan, met een lustrumviering als kers op de taart.

 

Proficiat aan allen die hier hun steentje toe bijgedragen hebben!

 

Dames en heren, jullie voorzitter heeft mij gevraagd vanavond een korte, luchtige speech te houden over "Hoe liberaal politiek voeren in de Westhoek?". Ook al behoren jullie niet tot de regio Westhoek, toch hebben jullie volgens jullie voorzitter een beetje de Westhoekmentaliteit, en dat charmeert mij natuurlijk. Want ik ben een echte "Westhoeker" die als verliefde twintiger die in de politiek gerold is via mijn man Philip Lahaye, die op dat ogenblik al gemeenteraadslid was.

 

De Westhoek dichter bij Brussel brengen en Brussel bij de Westhoek, is mijn politieke slogan sinds ik verkozen ben tot federaal Parlementslid in 2003. Met die slogan wil ik niet alleen de Westhoekdossiers en de Westhoekproblemen aankaarten in het Parlement en op de diverse kabinetten, maar wil ik ook vooral zoveel mogelijk Westhoekers naar Brussel, naar het Parlement lokken. Ik nodig jullie hier in Staden dan ook graag uit om deel te nemen aan mijn driemaandelijkse bezoeken aan het federale Parlement.

 

Dat het in de Westhoek, een CD&V-bastion, niet makkelijk is om als liberaal aan politiek te doen, is een feit. Net zoals andere afdelingen hebben wij in Poperinge ondervonden hoe Yves Leterme en Johan Vande Lanotte in oktober vorig jaar de meerderheden onder elkaar verdeelden. We moeten uitgaan van onze sterkte, ons ideeëngoed, en blijven vechten tegen die "CD&V-dictatuur" zoals jullie voorzitter het heeft genoemd.

 

Hoe moeten we dat doen? Door aan de burgers te tonen wie ze echt zijn, en hoe ze functioneren. Ik geef twee voorbeelden vanuit mijn ervaring in het federaal Parlement.

Een voorbeeld uit de commissie Sociale Zaken, waar alles in verband met de arbeidsmarkt en tewerkstelling wordt behandeld: in die commissie hoorden wij vanuit de CD&V niet de stem van de middenstand, laat staan van de landbouw, maar enkel de stem van de vakbond via mevr. Greta D'hondt, die fulmineerde tegen elke aanpak van werkonwillige werklozen, en inging tegen meer flexibiliteit, enz.

Een voorbeeld uit de commissie Justitie, waarin wij in de vorige legislatuur de echtscheidingswet hebben hervormd tegen de zin van de CD&V in, die bleef ijveren voor het behouden van de fout in de echtscheidingswetgeving. Volgens de CD&V moet er in een echtscheiding altijd een zondaar worden aangeduid, ook al zijn we die tijd al lang voorbij en gaan mensen soms uit elkaar zonder dat ze de behoefte hebben om met modder naar elkaar te gooien.

 

Zoals ik al zei: we moeten uitgaan van onze sterkte. En die sterkte is er als ik zie dat wij in de Westhoek op twaalf afdelingen (we hebben in juni nog een nieuwe afdeling boven de doopvont gehouden, nl. Alveringem â€" Lo-Reninge) met zes in de meerderheid zitten (De Panne, Koksijde, Veurne, Zonnebeke, Mesen, Alveringem).

 

Tot slot, beste liberalen, wat is het recept om goed aan politiek te doen? Volgens mij zijn er vier belangrijke ingrediënten:

  1. Overeenkomen binnen de afdeling: goede vergaderingen houden waar iedereen zijn zeg kan doen. Waar er soms eens luid kan worden gediscussieerd, maar waar er uiteindelijk één standpunt wordt ingenomen waar men dan ook ten volle voor gaat.
  2. Hard werken, dossiervreters zijn.
  3. Inventief zijn (nieuwe ideeën, originele acties ondernemen en de pers komt er dan wel op af);
  4. De krachten bundelen.

Maar als ik zie hoe jullie hier vanavond ook omringd worden door voorzitters van andere Jong VLD-afdelingen, en ook provinciaal en nationaal ondersteund worden, dan zie ik dat jullie op dit laatste punt goed bezig zijn. Met dit recept kan het alleen nog maar beter gaan.

 

Ik besluit met een oproep naar de nieuwe voorzitter, zowel nationaal en provinciaal, om bestaande Jong VLD-afdelingen te onderzoeken op hun activiteit of hun levensvatbaarheid, want ik vrees dat een aantal van die afdelingen zijn opgericht maar op vandaag een beetje aan bloedarmoede lijden. Ik vraag jullie dan ook om die afdelingen te bezoeken, te benaderen, en te proberen om daar weer vers blauw bloed te laten door stromen.

 

Ik dank jullie voor jullie aandacht, en op naar de volgende vijf jaar!