Zedenmisdrijven tegen minderjarigen mogen pas na dertig jaar verjaren.
Sabien heeft daartoe een wetsvoorstel ingediend. "Het slachtoffer krijgt op die manier ook langer de kans om een klacht neer te leggen. Want bij dergelijke misdrijven (aanranding van de eerbaarheid en verkrachting, bederf van de jeugd en prostitutie en genitale verminking) raken de feiten niet zelden pas bekend na verloop van vele jaren."
Cijfers
Zedenmisdrijven komen niet alleen vaak naar boven na verloop van vele jaren. Ze kennen ook een lagere aangiftebereidheid. Daarom is het ook moeilijk objectief vast te stellen of het aantal ernstige feiten die op minderjarigen worden gepleegd, stijgt of daalt. Volgens de officiële criminaliteitsstatistieken van de federale politie werden in 2007 2.933 verkrachtingen en 2.887 aanrandingen van de eerbaarheid geregistreerd. Ten opzichte van het jaar 2000 is dit een stijging. De laatste jaren vertonen evenwel een daling. Nuance is echter op z'n plaats.
Verjaring
Onze strafwet onderscheidt drie soorten misdrijven met elk een andere verjaringstermijn: misdaden zoals doodslag, moord, verkrachting, enz.: 10 jaar (uitzondering: niet-correctionaliseerbare misdrijven: 15 jaar en gecorrectionaliseerde misdaden: 5 jaar); wanbedrijven zoals openbare zedenschennis, diefstal zonder geweld, enz.: 5 jaar (uitzondering: gecontraventionaliseerde wanbedrijven, namelijk wanbedrijven die door verzachtende omstandigheden in een overtreding worden omgezet: 1 jaar); overtredingen zoals openbare dronkenschap, enz.: 6 maanden.
Uit onderstaande gegevens blijken de Belgische verjaringstermijnen, in vergelijking met enkele buurlanden, relatief kort te zijn.
Nederland: misdrijven strafbaar met een geldboete, hechtenis of gevangenisstraf van niet meer dan drie jaar: 6 jaar, misdrijven strafbaar met een tijdelijke gevangenisstraf van meer dan drie jaar: 12 jaar, misdrijven strafbaar met een gevangenisstraf van meer dan tien jaar: 15 jaar, misdrijven strafbaar met een levenslange gevangenisstraf: 18 jaar, overtredingen: 2 jaar.
Frankrijk: misdaden: 10 jaar, wanbedrijven: 3 jaar, overtredingen: 1 jaar. Maar zedenmisdrijven gepleegd tegen minderjarigen verjaren pas na 20 jaar.
De Engelse wet voorziet geen verjaringstermijn. De rechter kan wel het proces staken, indien hij van oordeel is dat het vorderen van de straf ontoelaatbaar is wegens ernstige tekortkomingen van het strafonderzoek (bijvoorbeeld de extreem en onevenredig lange duur)
De relatief korte verjaringstermijnen van alle misdrijven in ons land stellen een aantal problemen. "Ze druisen in tegen het rechtvaardigheidsgevoel van de slachtoffers en de maatschappij. Daarnaast biedt de verjaring daders de mogelijkheid om via vertragingstechnieken alsnog aan de rechtsgang te ontsnappen, wat ook een nadeel kan zijn", aldus Sabien.
Volgens Sabien liggen er drie motieven aan de basis van het principe van de verjaring: "het oprakelen van een misdrijf zal de orde en rust in de samenleving in te grote mate verstoren", "de dader werd in de loop der jaren voldoende gestraft door gevoelens van spijt en berouw" en "nuttige sporen, tastbare bewijsstukken en belangrijke getuigen raken na verloop van tijd hopeloos verloren".
"Dergelijke motieven, waarop de tegenstanders van het verlengen van de verjaringstermijn zich meestal baseren, kunnen gebruikt worden om verjaring te verantwoorden voor een aantal klassieke misdrijven, die aan het licht komen onmiddellijk nadat ze werden gepleegd. Maar niet voor zedenmisdrijven gepleegd tegen minderjarigen, waarvan niet zelden pas aangifte wordt gedaan na een lang verwerkingsproces", besluit Sabien.